“Met een beetje make-up op zou je veel mooier zijn”, zegt een van mijn vriendinnen. “Een beetje mascara of een vleugje knalrode lippenstift.” Ik haal mijn schouders op. Ik word niet meteen vrolijk van het idee. Ik draag immers bijna nooit make-up en ben het ook niet van plan.
Ik heb kleine ogen, een bleke huid en een gewone mond. Dingen die ik zou kunnen opsmukken met mascara, eyeliner, concealer of lippenstift. Maar ik gebruik bijna nooit make-up. Mijn ochtendritueel bestaat uit douchen, deo spuiten en wat dagcrème op mijn gezicht smeren. In de winter komt die uit de blauwe pot Nivea, in de zomer gebruik ik eentje met UV-filter. Soms een beetje Vaseline op mijn lippen om kloofjes te verzorgen. That’s it, really. Mijn beautycase hou ik voor speciale gelegenheden: een avondje uit, een belangrijke lezing of Kerstmis. Maar overdag zal je me zelden zien met ‘schmink’ op mijn gezicht. En daarvoor heb ik goeie redenen.
Ik win tijd
Ik win elke ochtend minstens 15 minuten. Een kwartier dat ik gebruik om langer in bed te blijven liggen, mijn kinderen te knuffelen of mijn kopje thee rustig leeg te drinken aan de ontbijttafel. ’s Avonds hoeft er niet ontschminkt te worden en kan ik lekker lui mijn bed in knallen zonder eerst alle troep van mijn gezicht te moeten wassen.
Amerikanen spenderen jaarlijks meer aan beautyproducten dan aan onderwijs.
Ik spaar geld uit
De hoeveelheid geld die ik maandelijks spendeer aan beautyproducten is ontzettend klein in vergelijking met het budget dat mijn vriendinnen uitgeven. Ik bespaar zo makkelijk 50 tot 100 euro per maand. Want eens je begint met een beautyritueel, breidt dit al snel verder uit. Je wallen en oneffenheden bedek je met een gekleurde dagcrème. Maar omdat je huid er dan ineens té egaal uitziet, moet je een beetje rouge opdoen. Gekleurde lippen lijn je af met een lippenpotlood en lippengloss voor een extra vol effect. Zwarte mascara komt nog beter tot zijn recht met een streepje eyeliner. En dan heb je die verschillende zeepjes en sopjes nog om alles er weer af te krijgen. Schuim, lotion en tonic. En eenzelfde setje speciaal voor de ogen. Het rekje in de badkamer staat al gauw tjokvol. Volgens The Economist draait de beauty industrie elk jaar rond de 160 miljard euro omzet. Amerikanen spenderen zo bijvoorbeeld jaarlijks meer aan beautyproducten dan aan onderwijs.
Mijn huid voelt lekkerder zonder
De voornaamste reden waarom ik liever puur natuur rondloop, is omdat ik make-up simpelweg niet verdraag. Wil ik eens een keertje mijn korte wimpers in de verf zetten, loop ik de volgende dag gegarandeerd rond met rode ogen en jeukende oogleden. En ja, ik gebruik mascara voor gevoelige ogen, en ja, ik ontschmink me voor het slapen gaan. Maar nee, ik hou niet van het gevoel van brandende ogen en eruit te zien alsof ik net 20 baantjes gezwommen heb.
Mijn huid voelt gewoon lekkerder zonder dat extra laagje. Verder ziet mijn vel er nog best oké uit. Mensen schatten me steevast jonger dan 36. Of dat komt doordat ik mijn poriën niet verstop met crèmepjes en kleurtjes weet ik niet, maar het voelt in ieder geval gezond.
Mijn goeie ouwe gezicht met sproeten, vlekjes, rimpels en poriën. #nomakeup #nofilter
Ik kan mensen nog verrassen
“Als ik geen make-up op doe, denkt iedereen dat ik ziek ben” zegt een vriendin. Ze komt niet buiten zonder getinte dagcrème, eyeliner en mascara. Iedereen kent de foto’s van celebs die voor de verandering eens een keertje zonder make-up op de foto gaan, om te bewijzen dat ze ook maar mensen zijn. Surprise! Dat verrassingseffect heb ik ook maar dan omgekeerd. Iedereen kent mijn alledaagse, gewone gezicht. Maar doe ik eens een keertje iets op mijn gezicht, zie ik er meteen een stuk glamoureuzer uit. Tadaah! Het is maar wat je gewoon bent.
Ik zie er niet raar uit
Ligt het aan mijn bleke huid of jongensachtige verschijning, ik weet het niet, maar als ik te veel make-up opdoe, lijk ik wel een travestiet. Ik ben een van die vrouwen die zich met make-up, hoge hakken en sieraden eerder een clown voelt dan een foxy lady. Het is gewoon mijn ding niet. “Je gezicht lijkt wel plastic” of “Je ziet er ouder uit” is steevast de commentaar van mijn man wanneer ik iets te lang in de weer ben geweest in de badkamer. Waarschijnlijk doe ik het helemaal fout – ik las nochtans ooit een beautybijbel en doe geen gekke dingen. Maar weet je: het boeit me eigenlijk niet om het wél te leren. Dan probeer ik liever een recept uit voor een veganistische chocoladecake om maar iets te zeggen.
Mijn gezicht met fond-de-teint, concealer, mat poeder, blush, eyeliner, mascara en lippenstift. Ik wilde mijn wenkbrauwen nog epileren voor de foto, maar dat deed te veel pijn. Sorry.
Ik hoor de make-up-gebruikende vrouwen onder jullie al steigeren. Dit is dan ook absoluut geen pleidooi om met z’n allen make-up af te zweren. Ik vind vrouwen die wel staan met make-up gek genoeg vaak hartstikke mooi. Sommige mensen slagen er echt in om make-up te gebruiken als een expressiemiddel. Samen met hun kapsel en de kleren die ze dragen vormt het een perfect geheel dat iets vertelt over hun karakter. Daar kan ik echt bewonderend naar kijken. Want uiteraard zit er iets betoverend in een mooi opgemaakt gezicht (alleen niet in dat van mij).
De drijfveer om make-up te gebruiken is er vaak een van angst of schaamte: om zonder laagje lelijk of oud gevonden te worden.
Maar volgens mij zijn er ook veel vrouwen die er net als Alicia Keys van dromen om ongeschminkt door het leven te gaan maar dit in tegenstelling tot de zangeres niet durven. Ik vraag me af hoeveel vrouwen fier en blij make-up gebruiken om hun ogen en lippen in de verf te zetten en hoeveel van hen make-up angstvallig gebruiken om iets te verbergen. Als een heel dun maskertje dat ze niet meer durven afnemen in de openbare ruimte. De drijfveer om make-up te gebruiken is er vaak een van angst of schaamte: om zonder laagje lelijk of oud gevonden te worden. Niet in de laatste plaats door zichzelf. Vraag maar eens rond in jouw vriendenkring hoeveel vrouwen er nog zonder make-up de deur uit durven. Je zal hen op één hand kunnen tellen.
Stap-voor-stap gids voor contouring. Volgens Teen Vogue erg handig “so we can all look Instagram-ready at every opportunity”.
Toen ik vijftien was, was make-up iets voor oudere, deftige dames. Vandaag is contouring een hete trend onder jonge meisjes. De verwachtingen voor een perfect egale huid worden steeds groter, mede dankzij de duizenden gefotoshopte beelden die ze in hun gezicht geduwd krijgen. Maar ook mijn meer mature vriendinnen liggen wakker van hun complexie. “Wacht maar”, zegt het meisje van 47, “er komt een moment dat je oprecht gaat twijfelen over die Botox-spuit en dat potje fond-de-teint.” En aan de ernst in haar stem, kan ik afleiden dat ze het meent.
Toch blijf ik volharden in mijn ongeschminktheid. Met mijn sproeten, bijna onbestaande wimpers en wallen als een baken van realisme in een wereld vol gefotoshopte gezichten. Want als iedereen dadelijk begint te contouren en plamuren, is er geen ijkpunt meer. Dan weet niemand over 10 jaar nog hoe een gewoon gezicht eruit ziet.
Laat mij die rol dan maar vervullen. Met Alicia Keys ben ik alvast in goed gezelschap.
20 reacties
Ik als man ben het met je eens.
Voor mij persoonlijk is een vrouw veel mooier zonder make-up, puur natuur.
Make-up, dat is voor mij :
– als ik er zin in heb
– om tijd in de file te verdrijven
– als ik een presentatie geef of ergens ga zingen
Voila, soms geeft het me gewoon een goed gevoel, net ietsje meer zelfvertrouwen of expressie (als ik voor een publiek sta). En op de niet-make-up dagen ben ik gewoon te lui om er aan te beginnen, omdat puur natuur even goed werkt en je er tijd en energie mee wint.
6 jaar terug zou ik me volledig geïdentificeerd hebben met wat je beschrijft in de tekst, Jozefien. Hoe ik eruit zag was voor mij toen zeker geen topprioriteit. Ook binnen mijn werkomgeving (sociale sector) was dit ook geen courant onderwerp. Nadat ik een project heb opgestart rond kleur- en stijl voor mensen met een handicap, besefte ik hoe dicht dit thema bij de mensen komt. Na opleidingen en vormingen ben ik nu zelfstandig in bijberoep als kleur- en stijl consulent en geef ik ook ‘natuurlijke’ make-up advies en workshops (geen contouring of ‘plamuren’ hier..). Ik merk dagelijks dat het voor veel vrouwen niet evident is om een weg te vinden in een overaanbod aan ‘potjes’, modeverschijnsels en marketingtrucjes. Dat maakt mensen onzeker. Op schminkvlak kom ik zelf van ver. Maar ik geniet er elke keer opnieuw van als vrouwen stralend, vol zelfvertrouwen en schittering in de ogen terug huiswaarts keren van een workshop. Dus ja, make-up is geen must, maar het doet wel iets met een mens…
Ik vond dit echt een enorm inspirerende blogpost. Ik draag zelf bijna altijd make-up en dacht onmiddellijk “oei, misschien moet ik wel wat minderen, misschien ben ik niet goed bezig!” Maar na een nachtje slapen voelde ik me al helemaal anders… ik heb er zelf ook een blogpost over geschreven: “Waarom ik (bijna) elke dag make-up draag.”
https://flaubertscarrot.com/2016/06/13/waarom-ik-bijna-elke-dag-make-up-draag/
Dus heel erg bedankt om me eens diep te laten nadenken over mijn eigen gezichtsplamuurpraktijken. ;- )
38 jaar jong en nog nooit make-up gedragen…Ok wel eens een mascara geprobeerd maar toen ik het borsteltje in mijn oog kreeg heb ik die poging ook maar opgegeven…het is niet mijn ding. ik gebruik wel dagcremes en een gezichtsreiniger en that’s it.
Soms zou ik het wel willen, me mooi kunnen opmaken,maar ik ben er te onhandig voor en het interesseert me ook niet zo echt.
Dank iedereen voor alle reacties! Ik dacht dat ik een tekst had geschreven over een banaal onderwerp maar blijkbaar maakt het veel los.
Het was niet mijn bedoeling om ons op te delen in 2 kampen, eerder om een kanttekening te maken bij wat de beauty-industrie met ons zelfbeeld doet. Zo lang ik me kan herinneren wordt er me verteld hoe ik mijn lippen voller moet maken, mijn ogen groter, mijn haar volumineuzer en mijn huid egaler, strakker en jonger en wat ik daarvoor moet kopen. Er is altijd, maar dan ook altijd, plaats voor verbetering. Het heeft lang geduurd eer ik zelf geloofde dat het gezicht waarmee ik geboren ben ook helemaal prima is.
Ik vind het nog steeds prachtig hoe sommige mensen make-up gebruiken om zichzelf uit te drukken en te empoweren. Daarnaast ken ik erg veel vrouwen die hun eigen gezicht zonder make-up oud, lelijk of ziekelijk vinden. En dat is zonde.
Make-up of geen make-up, het belangrijkste is dat je jezelf graag ziet 🙂
Ik ga volledig mee met Anneke en heb al een paar keer met mijn geschminkte ogen gerold bij het lezen van sommige commentaren.
Soms draag ik make-up, soms niet en heb er echt nog nooit bij stilgestaan dat dit voor sommige vrouwen als een verplichting aanvoelt. Ik zie het erder als een een éxtraatje, tof dat vrouwen dat kunnen.
Het feit dat Alicia Keys als “moedig” wordt beschouwd omdat ze beslist om vanaf nu geen make-up meer te dragen daar val ik net niet bij van mijn stoel. En dat dit een issue wordt nog meer. Whatever denk ik dan.
De ene vrouw draagt make-up, de andere niet. Case closed (voor mij in ieder geval)
Vrouwen die worden ontslagen omdat ze geen make-up dragen is uiteraard verwerpelijk maar eerlijk wie wil nu voor zo’n bedrijf werken?
Inderdaad Josie jij hebt geen make-up nodig.
Dat heb je van je mama! Ik vind haar er ook steeds zo fris uit zien,
zo naturel!
Maar mij lukt dat niet zonder wat make-up. Alhoewel ik het nu ook
vaker zonder doe. Het wordt wat moeilijker nu om die ooglijntjes
nog netjes te trekken. Ik zie het niet
zo goed en mijn hand is niet meer zo strak.
Moest ik er zonder shmink zo goed uit zien als jij er uit ziet zonder shmink, ik zou alles meteen doneren… Maar HELAAS !
Vrouwen worden vaak als minder mooi aanschouwd als ze geen make-up dragen en dat is niet ok.
Helemaal hetzelfde hier! Wel grappig om te lezen (enneuh: ik weet eerlijk gezegd niet eens wat al die productjes zijn die je daar opsomt 😉 ) Het enige dat ik jammer vind, is dat ik er ook echt niets van ken of kan, dus ik kan het ook niet meegeven aan ons dochtertje, moest zij ooit wel make-up willen gebruiken… Maar dan is er gelukkig wel nog een tienernichtje dat zich professionaliseert dankzij youtube-filmpjes. Kan dus ook 🙂 Ieder zijn meug!
Als ik zin en fut heb smeer ik wat fond de teint, zet ik een minuscuul potloodstreepje en gebruik ik wat mascara. Voor een feestje gaat er al eens wat oogschaduw bij, maar ik voel me alsof ik nooit uit de fase geraakt ben van: ‘Ik ben 15, weet niet hoe ik me moet schminken en zie er bijgevolg uit als een stoephoer.” Het voelt heel snel heel overdreven, misschien omdat ik er niet aan gewend ben? Mijn collega’s zien me vaker zonder dan met make-up. Vandaag heb ik wat op, maar ik heb er al dik spijt van. Hitte + zweten + overvolle tram = mijn gezicht is er gewoon gesmolten.
we zijn twee gelijken op dat gebied! ik heb van zijn leven nog nooit een concealer gebruikt zelfs. Ik ben er ook van overtuigd, moest ik mij goed shminken dat ik er beter uit zou kunnen zien maar ik ben content dus waarom alles toeplaasteren?
Een tip om al die egale gezichtjes te vergeten: de begingeneriek van Orange is the new black. Dan valt ineens alles reuze mee !
Het is zoals je zegt vooral belangrijk dat het iets plezierigs blijft, iets wat je doet omdat je er zelf zin in hebt. Ik heb een beperkte make-up stash met ’toevoegende’ producten, dingen die je vooral expressiever maken: lippenstift, eyeliner, mascara. Ik draag ze regelmatig maar enkel wanneer ik zin en tijd heb: soms dagen- of wekenlang niet of nauwelijks, soms een hele week elke dag. Heel vaak ga ik enkel voor mascara, soms voor wat zwaarder opgemaakte ogen én lippenstift. Gewoon omdat ik er zin in heb. Iedereen in mijn omgeving, zowel op het werk als privé, kent mij met mijn ‘beide gezichten’. Als ik iets opdoe, voel ik me fijn omdat ik het een empowerend effect vind hebben om voor mezelf te zorgen, om mijn persoonlijkheid letterlijk en figuurlijk meer in de verf te zetten. Ik heb verre van een perfecte huid, maar toch heb ik geen concealer, foundation, bronzer en blush in huis, slechts een enkele bb-cream die ik eens gratis kreeg en heel sporadisch gebruik. Ik bewonder zowel mensen die elke dag make-uploos door het leven gaan, als mensen die make-up tot een ware kunst hebben verheven, en alles ertussenin (zoals ikzelf) is natuurlijk ook allemaal goed. Vrijheid blijheid! Maar het is inderdaad heel jammer als mensen zo onzeker zijn dat ze niet meer zonder kunnen… Daar hebben we nog veel werk aan de winkel. Ik geloof dat er net zoals meer verschillende lichaamstypes, huidskleuren, geslachten enzovoorts ook meer diversiteit in (het al dan niet dragen van) make-up zou moeten zijn in het modebeeld en medialandschap, en dat dat inderdaad zou helpen om beter in ons vel te voelen.
Blij te horen dat ik niet de enige ben! Puur natuur boven!
Interessant artikel. Ikzelf gebruik een minimum aan make up. Ik kan me dus volledig vinden in de argumenten. Los van make up is het wel belangrijk om elke avond te ontschminken of gewoonweg je gezicht te wassen, om het vuil van je gezicht te halen en verder zou ik wel dagelijks een spf filter gebruiken. De zon schijnt heel het jaar door en als je achter een pc werkt dan ben je ook daartegen beschermd.
Dat ge overschot van gelijk hebt. Ik doe het ook niet.
Zo’n schilderij houdt het bij mij geen halve dag uit.
*oogjes wrijven… smeer, frietjes eten… smeer, kinneke krabben… smeer*
Het zou vrouwen heel wat moeite, geld en onzekerheid uitsparen mochten we met z’n allen de potjes verf in de vuilnisbak slingeren en houden van vrouwen ‘in hunne puren’.
Die vrouw in de contouring fotoreeks is trouwens mooier voor dan na. <3
Zie, bij dit soort commentaren rol ik even met mijn ogen.
Er is niks mis met weinig of geen make-up dragen. Ik draag zelf ook bijna niets (gevoelige huid en gewoon een beetje te lui) maar heb wel onwaarschijnlijk veel bewondering voor mensen die er wel goed in zijn. Als iemand zichzelf nu eenmaal mooier vindt met make-up op, er plezier in heeft en zich goed voelt, waarom zou ze dan opeens haar ‘potjes verf’ in de vuilbak moeten smijten?
Het idee dat je make-up moet dragen om een ‘echte vrouw’ te zijn is belachelijk en achterhaald, maar het beeld dat sommige vrouwen schetsen van vrouwen die er wel voor gaan is redelijk eenzijdig. Net zoals alle andere dingen die mensen aan hun lichaam veranderen (van kledij tot haarkleur tot tattoos) is het een manier om iemands eigen stijl en persoonlijkheid uit te drukken, en daar is niks mis mee.
Vriendelijke groeten, iemand die bijna geen make-up draagt maar bij momenten toch een geweldige winged eyeliner aankan.
hey hey,
Als ik het heb over die potjes in de vuilnisbak gooien, dan heb ik het niet over die vrouwen die dat graag doen en daar gelukkig van worden, maar over de tig vrouwen die het ‘moeten’, omdat het van ze verwacht wordt en die net zo lief gewoon puur zouden rondlopen en zo ook graag gezien worden; die die vrijgekomen tijd liever anders spenderen, om nog maar te zwijgen over vrijgekomen centen.
Iedereen doet idd wat ie wil, maar als het je opgelegd wordt…
Zo worden er vrouwen ontslagen omdat ze geen make-up dragen of hakken…. Whut?!